παραπετρ(ι)ά

η

χτύπημα κατά λάθος από πέτρα που ρίχθηκε για άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + πετριά «χτύπημα με πέτρα, υπαινιγμός» (< πέτρα)].